- ZİHİN
- (Zihn) Anlama, bilme, hatırlama kuvveti. Anlama kuvvet ve istidadı. Hıfz kabiliyeti. (Bak: Dima
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
zihin — is., hni, Ar. ẕihn 1) Canlının duygu ve davranışlar dışındaki ruhsal süreç ve etkinliklerinin bütünü 2) ruh b. Bellek Bu yavrucuğa bakarak hayalini zihnimde büyütmeye başladım. Ö. Seyfettin 3) Anlayış, kavrayış Zihni açık. 4) Bilinç, dimağ… … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin — (A.) [ ﻦهذ ] zihin … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
zihin açıklığı — is. Doğru düşünme gücü, zihin berraklığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin berraklığı — is. Zihin açıklığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin bulanıklığı — is., ruh b. Zihin karışıklığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin karışıklığı — is., ruh b. Düşünme sırasında düşünceler arasındaki bağlantının yok olması, zihin bulanıklığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin hesabı — is. Matematik işlemlerinin doğrudan doğruya akıldan yapıldığı hesap … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin jimnastiği — is. Bazı zihinsel yetileri çevikleştirmek için yapılan alıştırmaların tümü … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin yorgunluğu — is., ruh b. Aşırı derecede zihnin yorulması durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
zihin açmak — zihni daha iyi çalışır duruma getirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük